Wentylatory chłodzące na ogół nie są używane samodzielnie, ale razem z radiatorami.Składa się z silnika, łożyska, ostrza, obudowy (w tym otworu mocującego), wtyczki zasilania i przewodu.
Dzieje się tak głównie dlatego, że aby zachować równowagę pracy wentylatora chłodzącego i maksymalnie ograniczyć wpływ rezonansu, najlepszym wyborem są łopatki wentylatora o numerach nieparzystych, a trudne jest zrównoważenie symetrycznych punktów wentylatora o numerach parzystych ostrza na formie.Dlatego w przypadku wentylatora chłodzącego nie jest dobrze być parą.
Silnik jest rdzeniem wentylatora chłodzącego i składa się zazwyczaj z dwóch części: stojana i wirnika.
Przy wyborze wentylatorów chłodzących często porównujemy ciśnienie powietrza i objętość powietrza.W przypadku normalnej wentylacji ciśnienie i objętość powietrza muszą pokonać opór w suwie wentylacji wentylatora chłodzącego.Wentylator chłodzący musi wytworzyć ciśnienie, aby pokonać opór napływu powietrza, czyli ciśnienie wiatru..
Ciśnienie wiatru jest ważnym wskaźnikiem mierzącym wydajność wentylatora chłodzącego.Ciśnienie wiatru zależy głównie od kształtu, powierzchni, wysokości i prędkości łopatki wentylatora.Im większa prędkość obrotowa, tym większe łopatki wentylatora.Im wyższe ciśnienie wiatru, tym lepsza konstrukcja kanału powietrznego radiatora może utrzymać ciśnienie wiatru wentylatora.
Czas publikacji: 09 czerwca 2022 r